His biography is found in the Futuhat¹ of Sayyidi Sheikh Muhammad ibn Mas´ud al-Fasi, where he says:

I took the Shadhili tariqa from my Master and Teacher, who reared murids by himma and hal and brought them to the stage of realization by particular stages of progression, the Pole of the Circle, the Channel of provisions (al-Maddad al-Ghauth), the Unique Uniter (al-Jami´ al-Fard),the Sheikh, my Master Muhammad ibn Hamza al-Zhafir al-Madani – may his great secret be sanctified – year 1242 H., after the passing of his teacher [Sheikh Muhammad ´Arabi al-Darqawi d. 1239 H.] and his return from the Marokko to Tripoli. Then Allah joined me with him, and I took from his essential lights and his impelling knowledge – that is I took from the lights that poured down on him from the Presence of the Impellor (al-Jabbar) – for about eighteen years, and Allah made me benefit therefrom.

He – may Allah be pleased with him – was bringing forth saints in his court yard, as the earth brings forth plants when rain pours down on it. His character was the character of the Prophets, and his state was  that of the most elect of the elect of the saints and the pure. He – may Allah be pleased with him – was a Qutb, from whose lights the Qutbs are provided, and from whose oceans the noblest take provisions. Whoever looked at him was enriched, whoever knew him would not desire anyone else. He had wonderful states and strange secrets. He strove in the science of interactions (mu´amalat) until he reached the highest level, and he served the saints – until the most elect of the elect from amongst the saints and the pure ones served him. He traveled along this path for some twenty-five years in the far Maghrib (Morocco), until he reached the shores of ´ Ain Hamiyya, while serving by his own hands the Sheikhs and the righteous ones, while seeking the the settlement of Layla – until he found her people in Ha’it Layla, which is the name of a place where our Master Sheikh al-´Arabi [al-Darqawi] resided.

He – may his secret be sanctified – passed away in 1262 H. [^*] and was buried in his zawiya. His maqam there is visited from by travellers from all places.

Allah, makes us benefit from him, and gather us under his flag. Amin.

(*) In the edition of Dar al-Bayruti of 2000, it is written 1242, however the year was 1262 as stated in al-Futuhat al-Rabbaniyya. /bmk

Seyyiduna Muhammed bin Hasan bin Hamza Zafir el-Medeni
Muhammed el-Fâsî Efendimiz (Allah Teâlâ ondan razı olsun), (tarikatı) şeyhi, büyük kutub, meşhur önder, Muhammed bin Hamza Zâfir el-Medenî Efendimizden (Allah Teâlâ ondan razı olsun) almıştır. Nitekim “Fütühât”ında ondan bahsetmiştir ve şöyle demiştir:

Şâziliyye tarikatını; H.1242 senesinde, hocasının (Şeyh Muhammed ‘Arabi al-Dirqawi v.1239) vefatından ve Mağrip’ten Batı Trablus’a dönüşünden sonra efendim, üstadım, müridleri himmeti ve hali ile terbiye eden, onları farklı ilerleyiş mertebeleriyle tahkik makamına ulaştıran, dâirenin kutbu (bir tasavvufi terim: Adn Cennetin’de, Hakkı görmek üzere insanların bir araya gelip toplanmış halde bulunuşuna verilen isim), medet ve yardım kanalı, Efendim Şeyh Muhammed b. Hamza Zâfir el-Medenî’den (Allah Teala aziz ruhunu takdis etsin) aldım. Allah Teala beni onunla buluşturdu ve ona has nurlarından ve ceberuta dair marifetlerini öğrendim. Böylece Cebbar olanın huzurunda onun ruhunun üzerine dolup taşan bu nurlardan takriben on sekiz sene iktibas etmiş oldum ve Allah Teala beni onunla faydalandırdı.

Allah ondan razı olsun, üzerine yağmur yağdığında toprağın yeşillikler bitirmesi gibi etrafında Allah dostları biterdi. Ahlakı enbiyanın ahlakıydı ve evliya ve esfiyadan hâs olanlara özgü halleri vardı. Sırları takdis edilsin kutup idi. Kutup zatlara uzanan nurları ve soylu kişilere ulaşan okyanusları vardı. Kim ona bakarsa o kişiyi zengin ederdi. Kim onu tanırsa ondan başkasını istemezdi. Ve harikulade hallere ve acayip sırlara sahipti. Yüksek makamlara ulaşana kadar muamelât ilminde gayret gösterdi. Evliyanın ve esfiyanın en seçilmiş olanlar ona hizmet edene kadar evliyaya hizmet etti. Bu tarik üzere, yaklaşık 25 sene ‘Ayn Hamiye sahillerine varana kadar Uzak Mağrip topraklarında dolaştı, Şeyhlere ve salih kimselere bizzat kendisi hizmet ederek ve Leylâ’nın yerini arayarak. Ta ki “Hâitu Leyla’da (Leyla’nın Duvarında)” onun ehlini bulana kadar. Hâitu Leyla, Efendimiz Şeyh el-Arabi’nin ebedi istirahat ettiği yer için (kullanılan) mekanın adıdır.

Sırrı takdis edilsin, H.1262* senesinde vefat etti. Ve Mısrata’daki zaviyesine defnedildi. Makamı Mısrata’tadır. Makamı her yerden ziyaretçi alır. Ey Allah’ım bizi onunla faydalanmayı nasip et ve bizi onun sancağı altında haşret. Amin.

(*) Dar al-Bayruti’nin 2000 yılına ait nüshasında yıl 1242 olarak belirtilmiştir, ancak Futuhat-ı Rabbaniyye’de 1262 olarak belirtilmiştir. /bmk

Referans: Tabakat el-Şaziliyye el-Kubra, El-Hasan el-Kuhin

Notes on turuq: