Tagged: Sh. Ali Wafa

Bio: Sh. ‘Ali Wafa | الشيخ علي وفا

Bio: Sh. 'Ali Wafa | الشيخ علي وفا

Sh. 'Ali Wafa

الشيخ علي وفا
b. 761 H. in Cairo – d.807 H. in Cairo

Sh. `Ali Wafa took the Shadhili Path from his father Sh. Muhammad Wafa.
He passed it on to Sh. Yahya al-Qadiri.

Read more about the Wafa’i Masters
May Allah be pleased with them all.
 

English

Sayyidi ´Ali Wafa
الشيخ علي بن محمد وفا (d. 807/1404)
From: Kuhin: Tabaqat Al-Shadhiliyyah Al-Kubra, translated by Ahmad Ali al-Adani as “Biographies of Prominent Shadhilis”

Our mater ‘Ali 154 was young [when his father died]. Alongside his brother, he was brought up under the tutelage of Shaykh Muhammad al-Zayla’i. When he turned seventeen, he took up his father’s place and began delivering regular lessons. His fame spread all over and the number of his followers and disciples multiplied. He resided for the most part in Cairo’s Rawda.

He wrote a number of works that include a collection of invocations, litanies, admonitions, and poetry.

He passed away in his house in Rawda on Tuesday, 2 Dhu’l-Hijja AH 807. By way of sons, he had Abu’l-Abbas Ahmad, Abu al-Tayyib, Abu al-Tahir and Abu’l-Qasim. His biography has been penned by more than one scholar.

Qutb al-Sha’rani writes:
Our master `Ali Wafa reached the pinnacle of virtue, perfection, grace and beauty. There was no one more perfect and more beautiful in Cairo than him. He penned well-known poems and fine postclassical stanzas [muwashshahat] in which thread together secrets of the folks of the path. He was gifted the language of separation [farq] particularization [tafsil], and gatheredness [jam’]. Few saints are given this.

He would often conceal himself from people, as would his brother, our master Shihab al-Din Ahmad. They would only leave the house to deliver a lesson.

When our master ‘Ali died, the like of his funeral had never been witnessed before. His disciples walked in front of the coffin, invoking Allah in a way which softened the hearts of coarse people. His birth had taken place in Cairo in AH 759.


Footnotes:

154 For his biography, see Tabaqat al-Sha`rani (2122).

Türkçe

Ali ibn Muhammed Vefa Hazretleri
Referans: Tabakat el-Şaziliyye el-Kubra, Muhammed bin Kasım el-Kuhin [Babası vefat ettiğinde] çok küçüktü. Abisiyle birlikte ve vekilleri Şeyh Muhammed ez-Zeyla’a’nın gözetiminde büyüdü. Şeyh Ali vefa hazretleri 17 yaşına eriştiğinde babasının makamını almış ve düzenli dersler vermeye başlamıştır. İsmi birçok beldede anılmış, ona tabi olanların ve müridlerinin sayıları artmıştır. En çok ikamet ettiği yer Ravdaydı.

Kendisine ait bir çok hizib, vird, münacaat, nasihatler ve  şiir divanı vardır.

Ravda’daki evinde 807 yılının Zilhicce ayında bir salı günü vefat etmiştir. Abu’l-Abbas Ahmad, Abu’l-Tayyib, Abu’l-Tahir ve Abu’l-Qasım isimli oğulları vardır.

Kutup İmam Şa’rani hazretleri demiştir ki: Ali Vefa efendimiz fazilet ve kemalin, zerafet ve cemalin had safhasındaydı. Mısır’da ondan daha büyük biri, yüz ve dış görünüş bakımından daha güzel biri görülmedi. Meşhur bir nazmı ve içinde ehli tarikin sırları yazılmış dakik muvassah tarzı şiiri vardır. Kendisine fark, tefsil ve cem lisanı verilmiş, ki bu pek az evliyaya verilmiştir.

Ali Vefa efendimiz vefat ettiği zaman onun cenazesi gibi bir cenaze daha sonra görülmedi. Cemaati ve ashabı cenazenin önünden Allah’ı zikrederek yürüyorlar, bununla katı kalpler yumuşuyordu. Doğumu Kahire’de 759 yılında olan Ali Vefa hazretleri (807 senesinde vefat etmiştir.)

عربي

1. From Al-Sha’rani: Al-Tabaqat al-Kubra – View entry on Sh. ‘Ali Wafa
2. From Kuhin: Tabaqat al-Shadhiliyya – Entry on Sh. ‘Ali Wafa (Ref alsufi.net)
علي وفا([4])

وكان مولانا عليٌّ إذ ذاك صغيرًا، فنشأ مع أخيه في كفالة وصيِّهما الشيخ محمد الزَّيْلَعي، ولما بلغَ مولانا عليٌّ من العمر سبع عشرة سنة جلس مكان أبيه، وعمل الميعاد، فشاع ذكرُه في البلاد، وكثرتْ أتباعه ومريدوه، وكان أكثرُ إقامته بالرَّوضة، وله أحزابٌ وأوراد وتوجُّهات وتصانيفُ كثيرة، وديوان شعر، توفي بمنزله في الرَّوضة يوم الثلاثاء اثنين من ذي الحجة سنة ثمان مئة وسبع، وله من الذكور أبو العباس أحمد، وأبو الطيب، وأبو الطاهر، وأبو القاسم، وقد ترجَمه غيرُ واحدٍ من الأعيان.

قال القطب الشعراني رضى الله عنه: كان مولانا عليّ وفا في غايةِ الفضل والكمال، والظَّرف والجمال، لم يُر في مصرَ أكملَ منه، ولا أجمل وجهًا ولا ثيابًا، وله نظمٌ شائع، وموشحات رقيقة نسجَ فيها أسرارَ أهل الطريق، وأُعطي لسان الفرق والتفصيل زيادة على الجمع، وقليل من الأولياء من أُعطي ذلك.

وكان رضى الله عنه كثير التحجُّبِ هو وأخوه مولانا شهاب الدين أحمد لا يخرجان إلا عند حملِ الميعاد.

ولما تُوفِّي مولانا عليٌّ رضى الله عنه لم تُر قطُّ جنازةٌ مثل جنازته، كانت جماعته وأصحابُه يمشون أمامها، ويذكرون الله بطريقةٍ تلينُ لها قلوبُ الجفاة. ومولده بالقاهرة سنة 759.


([4]) علي بن محمد بن محمد بن وفا، أبو الحسن القرشي الأنصاري الشاذلي المالكي، متصوف إسكندري، الأصل، مولد بالقاهرة سنة

Burial Place

Bio: Sh. Muhammad Wafa | الشيخ محمد وفا

Bio: Sh. Muhammad Wafa | الشيخ محمد وفا

Sh. Muhammad Wafa

الشيخ محمد وفا بن محمد النجم بن محمد السكندري الشاذلي
b. 702 H. in Alexandria – d.765 H. in Cairo (1302 – 1363 CE)

Sh. Muhammad Wafa took the Shadhili Path from Sh. Dāwud ibn Mākhilā (Al-Bākhilī).
He passed it on to his son, Sh.´Ali Wafa.

He met Sayyid Sh. Yaqout al-‘Arshi.
Read more about the Wafa’i Masters
May Allah be pleased with them all.
 

Lineage

Lineage of the Wafai Masters
أبي الحسن علي بن وفا بن محمد بن محمد بن محمد النجم بن عبد الله بن أحمد بن مسعود بن عيسى بن أحمد بن عبد الواحد بن عبد الله ابن عبد الكريم بن محمد بن عبد السلام بن حسين بن أبي بكر بن علي بن محمد بن أحمد بن علي بن محمد بن إدريس الأزهر التاج بن إدريس الأكبر بن عبد الله المحض ابن الحسن المثنى بن الحسن السبط بن الإمام علي بن أبي طالب كرم الله وجهه.

English

Kuhin: Tabaqat
Sayyiduna Muhammad Wafa
الشيخ بحر الصفا محمد وفا (d. 765/1363)
From: Kuhin: Tabaqat Al-Shadhiliyyah Al-Kubra, translated by Ahmad Ali al-Adani as “Biographies of Prominent Shadhilis”

The majestic household of the Wafa’i Masters traces back to Sayyidund Muhammad Wafa.150 Qutb al-Sha’rani writes in al-Tabaqat [al-Kubra]:

Our master Muhammad Wafa was among the foremost knowers of Allah. He informed his son Sayyidi ‘Ali that he was the seal of saints and had been endowed with a lofty rank.

He was unlettered, and his expressions on mysticism are peculiar [gharib]. He has many writings, some of which he composed at the age of seven (or ten). His use of allusions in poetry and prose appear cryptic even in our age. To our knowledge, in fact, no one has unlocked their meanings. He was named Wafa after the waters of the Nile had failed to rise during its annual inundation (wafa). The inhabitants of Cairo resolved to make a migration but the shaykh went to the river and said, ‘Release (your waters), by the permission of Allah Most High.’ On that very day, it rose by seventeen cubits and inundated the lands, so people called him Wafa.

His numerous works include Kitab al-Arush and al-Sha’air[al-Irfan fi Alwah al-Kitman], as well as a great anthology of poetry.

He was born in Alexandria, in AH 702. He grew up there and treaded the spiritual path of Shaykh Abu’l-Hasan al-Shadhili under the guide, Sidi Dawud b. Makhila.151 He then relocated to Akhmim,152 where he married and established a large zawiya. Throngs of people paid him visits. He later moved to Rawda153 in Cairo where he devoted himself to worship and the remembrance of Allah Most High. His fame spread and reached distrant corners in both the East and West.

He died on Tuesday, 11 Rabi’I, AH 765. He was buried in the Qarafa neocropolis between the mausoleums of Sidi Abu al-Su’ud b. Abu al-‘Asha’ir and Sidi Taj al-Din Ibn ‘Ata’illah, may Allah be pleased with both of them. This was hinted at by him in the verse, ‘Bury me between Sa`d and ‘Ata’.’


Footnotes:
150 See his biography in al-A7am (7/37-8) , Tabaqat al-Shadhillyyat al-Kubra by Muhyi al-Din al-Tu`mi (p. 217), Khutat Mubarak (51141), Yiisuf al-Nabahanr s Jamic Karamat al-Awliya’ (11142), where he is named as Muhammad b. Muhammad Wafa and is said to have died in AH 760, al-Majnizia al-Nablianiyya (by Yasuf al-Nabahani) (3/331), Dar al-Kutub (11372) and al-Kutubkhana (2/65, 112, 117 and 141; 4/237)
151 Also known as al-Bakhili.
152 It is an old town on the Nile, in Upper Egypt, surrounded in the west by a small mountain.
153 Rhoda Island located on the Nile in central Cairo.
Notes from other sources

Extracted from occidentalexile

It is said that he is named Wafa’ because one day the Nile stopped its yearly rise, falling short of its completion (al-wafa’). The people of Cairo were resolved to flee the land (in anticipation of famine), when Shaykh Mohammed Wafa’ appeared at the river’s edge and said, ‘By the grace of God, Rise!’ The river then rose and the water reached its proper level.


Extracted from mazaratmisr.org

He followed the path of Abu al-Hasan al-Shadhili under the guidance of Imam Dawud Ibn Bakhila and met with Yaqout al-‘Arshiy. Mohammed Wafa was the first from among the blessed order to be called ‘Wafa’—he was its leader in Egypt.

All historical records confirm that he was called ‘Wafa’. The story goes that when the Nile ceased to flood, Mohammed Wafa supplicated his Lord for its inundation. Consequently, when Allah answered his prayers, he was nicknamed Wafa.

Sidi Mohammed Wafa went to Akhmim [(near Suhaj)] in Upper Egypt where he married and established a big zawya which people visited in droves. He then went to Cairo where he settled in Manyal al-Rawda and where he devoted himself to worship and making remembrance of Allah. He rose to prominence and many people benefitted from him.

He was from among the greatest gnostics and authored many books which are still preserved in manuscript form in al-Azhar library and the Egyptian National Library. His most important books include Nafa`is al-‘Irfan min Anfas al-Rahman, Manahil al-Safa`, al-Azal, and al-Maqamat al-Sunniya al-Makhsus biha al-Sada al-Sufiyya. He also has a great collection of poems.

Sidi Mohammed Wafa died in Cairo in 765 AH and was buried in his mosque “al-Sada al-Wafa`iyya” between whose blessed walls more than twenty walis (friends of Allah) are buried.

Türkçe

Muhammed Vefa Efendimiz (702-765)
Referans: Tabakat el-Şaziliyye el-Kubra, Muhammed bin Kasım el-Kuhin

Vefai büyüklerinin soyu Muhammed Vefa efendimize dayanır. Kutup İmam Şa’rani hazretleri ‘Tabakat’ında demiştir ki:

Muhammed Vefa Efendimiz ariflerin büyüklerindendi. Oğlu Ali Efendimize ise onun evliyaların mühürü ve ali rütbelerin sahibi olduğunu söylemiştir.

Şeyh hazretleri ümmiydi, ehli tasavvufun ilminde farklı bir dili ve bir çok eseri vardı. Bu eserleri çocukluk yıllarında 7 ya da 10 yaşındayken kaleme aldı. Bununla birlikte yetişkin yaşlarında da yazdı. Manzumelerinde ve nesirlerinde kullandığı kinayeler günümüzde dahi gizemli görünmektedir. Bildiğimiz kadarıyla manalarını kimse çözememiştir.

Vefa olarak anılmıştır, çünkü Nil nehri bir yıl durmuş ve o yıl yükselmemişti. (Nilin yükselmesi -Vefa-u Nil- her Ağustos ayında Nilin suyunun yükselmesidir ve bundan bir çok verim elde edilir). Mısır halkı çözüm olarak göç etmeye karar vermişti. Şeyh ise nehre doğru geldi ve dedi ki: ‘Allah tealanın izniyle yüksel.’ Nehir o gün 17 zira’ ölçüsünde yükseldi. Bu yüzden ona Vefa dediler.

Eserlerinden bazıları: Kitabul Aruş, Kitabul Şe’air ve büyük şiir koleksiyonu olarak sayılabilir.

Şeyh Efendi hicri 702 yılında İskenderiye’de doğdu ve orada büyüdü. Ebul Hasan eş-Şazili hazretlerinin tarikatını İmam, büyük müsellik Davud ibn Mahil eliyle almıştır. Şeyh sonraları İhmim’e (Nil sahili üzerinde eski bir belde) doğru yönelmiş, orada evlenmiştir.  Büyük bir zaviye inşa etmiştir. İnsanlar onu akın akın ziyaret etmiştir. Sonra Mısır’da Ravda’ya gitmiş, orada Allah’a ibadet ile niyaz etmek ve Allah Teala’nın zikriyle meşgul olmak için kalmıştır.  Namı uzaklarda yayılmış, ismi şark ve garp topraklarına aşmıştır.

Bir salı günü 11 Rebiulevvel 765 hicri yılında vefat etti. Karafe’ye Ebul Su’ud ibn Ebil Aşa’ir hazretleri ile Tacuddin İbn Ataullah hazretlerinin kabirleri arasında defnedilmiştir. Defin yeri Şeyhin şu işareti üzerine yapılmış:

‘Beni Sa’d ve ‘Ata arasına defnedin.’

عربي

1. Brief note about Sayyidi Muhammad Wafa
2. From Al-Sha’rani: Al-Tabaqat al-Kubra – View entry on Sh. Muhammad Wafa
3. From Kuhin: Tabaqat al-Shadhiliyya – Entry on Sh. ‘Ali Wafa (Ref alsufi.net)
Brief bio note
محمد وفا 702 – 765 هـ / 1302 – 1464 م )
محمد وفا بن محمد النجم بن محمد السكندري، أبو الفضل أو أبو الفتح، المعروف بالسيد محمد وفا الشاذلي. رأس (الوفائية) ووالدهم، بمصر، مغربي الأصل، مالكي المذهب، ولد ونشأ بالإسكندرية، وسلك طريق الشيخ أبي الحسن الشاذلي، ونبغ في النظم، فأنشأ قصائد على طريقة ابن الفارض وغيره من (الاتحادية). ورحل إلى إخميم فتزوج واشتهر بها وصار له مريدون وأتباع، وانتقل إلى القاهرة، فسكن (الروضة) على شاطئ النيل، وكثر أصحابه، وأقبل عليه أعيان الدولة، وتوفي بها، ودفن بالقرافة. كان واعظاً، لكلامة تأثير في القلوب، ويقال: كان أمياً. وللشيخ عبد الوهاب الشعراني (كتاب) في مناقبه. له: (ديوان شعر -خ) و(نفائس العرفان من أنفاس الرحمن -خ) و(الأزل -خ) و(شعائر العرفان في ألواح الكتمان -خ) و(العروش -خ) و(الصور -خ) و(المقامات السنية المخصوص بها السادة الصوفية -خ).
Sha'rani: Tabaqat
Kuhin: Tabaqat
[27] السادات الوفائية وسيدنا محمد وفا([1]) (702- 765)
وإليه يُنسب هذا البيت العظيم.

قال القطب الشعراني رضى الله عنه في «الطبقات»: كان سيدنا محمد وفا من أكابر العارفين، وأخبر ولده سيدي علي رضى الله عنه أنه هو خاتم الأولياء، صاحبُ الرتبة العلية، وكان أُمِّيًّا، وله لسان غريب في علوم القوم، ومؤلفاتٌ كثيرة، ألَّفها في صباه، وهو ابن سبع سنين أو عشرٍ، فضلًا عن كونه كهلًا، وله رموزٌ في منظوماته ومنثوراته مُطَلْسمة إلى وقتنا هذا، لم يفكَّ أحدٌ فيما نعلم معناها.

وسُمِّي وفا لأنَّ بحر النيل توقَّف فلم يزد إلى أوان الوفاء([2])، فعزمَ أهلُ مصرَ على الرحيل، فجاءَ إلى البحر، وقال: اطلع بإذن الله تعالى. فطلعَ ذلك اليوم سبعة عشر ذراعًا، وأوفى، فسمُّوه وفا.

وله مؤلفات منها: «كتاب العروش» وكتاب «الشعائر» وديوان عظيم، ومؤلفات أخرى.

ولد رضى الله عنه بالإسكندرية سنة سبع مئة واثنتين، ونشأ بها، وسلك طريقَ الأستاذ أبي الحسن الشاذلي رضى الله عنه على يدِ الإمام المُسِّلك الكبير سيدي داود ابن ماخلا، ثم توجَّه إلى إخميم([3])، فتزوَّجَ بها، وأنشأ بها زاويةً كبيرة، ووفدت عليه الناس أفواجًا، فُرداى وأزواجًا، ثم سارَ إلى مصر، وأقام بالرَّوضة مُبتهلًا بالعبادة، مُشتغلًا بذكر الله تعالى، وطار صيتُه في الآفاق، واخترقَ ذكرُه مشارقَ الأرض ومغاربها أيَّ اختراق، ثم سكن القاهرةَ، وتوفي يوم الثلاثاء حادي عشر ربيع الأول سنة 765، ودُفن بالقَرَافة بين ضريح الأستاذ سيدي أبي السعود بن أبي العشائر، وسيدي تاج الدين ابن عطاء الله رضي الله عنهما، بإشارة منه رحمه الله إذ قال:

ادفنوني بين سعد وعطا محمد النجم


([1]) محمد الشاذلي بن محمد السكندري، أبو الفضل (النجم) بن محمد (بوفاء) رأس: أو أبو الفتح، المعروف بالسيد محمد وفا الشاذلي. مالكي. مغربي الأصل، ووالدهم، بمصر (الوفائية) ولد بالإسكندرية سنة 702هـ ونشأ بها، وسلك طريق الشيخ أبي المذاهب الحسن الشاذلي، ونبغ في النظم، ورحل إلى (الاتحادية)، وتزوج واشتهر وأصبح له مريدون وانتقل إلى القاهرة وسكن بها وتوفي فيها سنة 765هـ. [«الأعلام» (7/37، 38)].
([2]) وفاء النيل: يرتفع منسوب مياه النيل في شهر آب، وبه تكثر الخيرات.
([3]) إِخْميم: بلدة قديمة على شاطئ النيل بالصعيد. [«معجم البلدان» (1/123)].

Burial place